نما، سطح رویه نمایان یک بنا است که به واقع شاخصه اصلی از منظر شهری و موثرترین مولفه شناخت یک ساختمان است.
یک معمار می تواند ساختمان طراحی شده اش را با یک نما به یک هویت بی بدیل شهری تبدیل کند، همچنین خلاقیت و هنر خود را با اشکال و فرمی که طراحی می کند به نمایش عموم در بیاورد. بدین منظور نما علاوه بر زیبایی ای که به ساختمان می دهد از بعد انرژی و کنترل دما با محیط و اقلیم نیز تطبیق داده میشود تا راندمان ساختمان از نظر ذخیره انرژی به سطح بالاتری برسد.
ساختمان ها هویت اصلی اشان را از نما دارند، مثلا نمای یک بانک خصوصیات ثابتی دارد که در شهر و کشور تکثیر می شود تا افراد آنها را از طریق نوع نمای آنها که می تواند فرم، شکل، متریال و رنگ باشد بشناسند. یک نما باید مقاومت در برابر شرایط اقلیمی و آب وهوایی را دارا بوده و نسبت به حریق مقاوم باشد و شرایط تهویه و دریافت نور خورشید را به نحوی ایجاد کند که در عملکرد فضاهای داخلی اختلال ایجاد نگردد.